Historia Dumy Katalonii cz. 4

Dobre transfery i nowy prezes (1973-1979 r.)

13 sierpnia 1973 roku szeregi Barcy zasilił Johan Cruiiff. Piłkarz został wykupiony z Ajaksu Amsterdam za kwotę 922 tysięcy funtów. Nic dziwnego, że zawodnik przystał na tę propozycję, bo FC Barcelona zaproponowała mu pięć razy większą stawkę niż otrzymywał w Holandii. Ciekawe jest także to, że Cruiiff mógł wtedy zostać piłkarzem Realu Madryt, jednak zdecydował się na grę dla Dumy Katalonii. Swój wybór skwitował następującymi słowami: „Nigdy nie przejdę do klubu, który sympatyzował z reżimem Franco.”

Rok później Barca zagwarantowała sobie pierwszą pozycję w tabeli ligi hiszpańskiej, sześć kolejek przed zakończeniem sezonu. Na jednym z meczów wyjazdowych FC Barcelona pokonała Real Madryt 5:0. Kolejny sezon nie był tak radosny dla drużyny z Katalonii, która zajęła trzecie miejsce w tabeli, mając 14 punktów straty względem madryckiego zespołu.

W 1978 roku stanowisko prezesa klubu objął Josep Lluis Nuñez, który do tej pory najdłużej pełnił tę funkcję (22 lata). Był to bardzo dobry wybór, gdyż Nuñez pozytywnie wpływał na sytuację klubu przez pięć lat swojej kadencji. W 1979 roku Barca pokonała wynikiem 4:3 klub Fortunę Düsseldorf w finałowym meczu Pucharu Zdobywców Pucharów.

Zmiany w Barcelonie (1981-1988 r.)

W marcu 1981 roku, po meczu Barcy z drużyną Hércules CF, uprowadzony został Enrique Castro González, znany jako Quini. Za porwanie odpowiedzialni byli ludzie związany z Realem Madryt. Piłkarza więziono przez 25 dni. Wypuszczono go dopiero wtedy, gdy zarząd Dumy Katalonii obiecał rezygnację ze zwycięstwa w Pucharze Hiszpanii. Jednakże w finałowym meczu Barca pokonała 3:1 Sporting Gijón, a za jeden z goli odpowiedzialny był właśni Quini.

Na potrzeby odbywających się w Hiszpanii XII Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej przestrzeń na Camp Nou powiększono, by można było tam pomieścić 120 tysięcy osób. 7 listopada 1982 roku Barcelonę odwiedził papież Jan Paweł II drugi, który odprawił dwugodzinną mszę dla ponad stu tysięcy wiernych. Polskiego papieża ogłoszono honorowym socios i podarowano mu kartę z numerem 10080. W tym samym roku Barca kupiła z Boca Juniors legendę światowego futbolu – Diego Maradonę. FC Barcelona zapłaciła za Argentyńczyka trzy miliony funtów, co było sporą kwotą, jak na tamte czasy. Maradona borykał się jednak z kontuzjami, dlatego po dwóch latach gry dla hiszpańskiego zespołu sprzedano go do SSC Napoli. Włoski klub zapłacił za niego pięć milionów funtów. W tym okresie liczba członków klubu wynosiła ponad sto tysięcy.

W 1983 trzecim roku Duma Katalonii zaliczyła swoją pierwszą w historii porażkę na murawie Camp Nou. Barca przegrała konfrontację z Realem Madryt 1:2.

W 1986 roku, gdy trenerem FC Barcelona był Terry Venables, kataloński klub dostał się do finału Pucharu Europy, jednak nie zwyciężył w nim. Sezon 1986/1987 w rozgrywkach ligowych zakończył się dla Barcy drugim miejscem w tabeli. Liderem wtedy ponownie okazał się Real Madryt.

W sezonie 1987/1988 doszło do zmiany trenera. Wspomnianego już Terry’ego Venablesa zastąpił Luis Aragonés, któremu jednak praca nie szła tak dobrze jak poprzednikowi, przez co Barca zakończyła sezon jako szósta w tabeli ligowej. Rozgrywki w lidze nie oznaczały całkowitej porażki. Duma Katalonii dołączyła do kolekcji kolejny Puchar Hiszpanii, dzięki czemu zespół zyskał możliwość walki o Puchar Zdobywców Pucharów, który trafił w ręce zawodników Barcy w następnym sezonie.